Samica wróbla domowego Passer domesticus, autor Cezary Korkosz
Wróble domowe są pospolitymi ptakami, rozpoznawanymi z łatwością już przez dzieci. Uchodzą przy tym za gatunek bardzo sympatyczny i pożyteczny, z tego też powodu są mile widziane blisko domów, w ogrodach i parkach.
Wróble przebywają w naszym kraju przez cały rok, ponieważ nie migrują w cieplejsze regiony na zimę. Niestety, ostatnimi laty liczebność ich populacji zmniejszyła się, za co odpowiedzialna jest między innymi likwidacja siedlisk w których ptaki te zakładały gniazda.
Wróble wykazują dużą plastyczność w wyborze miejsc na budowę gniazda. Najchętniej wybierają miejsca osłonięte, jak otwory w murach, przestrzenie pod rynnami czy dachami i dziuple drzew. Bardzo chętnie korzystają także z budek lęgowych dla wróbli. Zdarza się, że zakładają też gniazda nieosłonięte, np. w gęstych krzewach lub stertach gałęzi. Ciekawym i często spotykanym zwyczajem tych ptaków jest gniazdowanie w niższych częściach gniazda bocianów.
Gniazdo wróbla ma kształt luźnej kuli, a zbudowane jest z traw, piór, sierści i znalezionych sznurków. W kwietniu, samica po kopulacji składa w nim od 5 do 6 jaj, które wysiaduje niecałe dwa tygodnie, czyniąc to na zmianę z partnerem. Jaja wróbli są jasnej barwy i owalnego kształtu o wymiarach 2,3 x 1,5 cm. Pisklęta karmione są w gnieździe przez dwa tygodnie od wyklucia, po czym opuszczają je i rozpoczynają samodzielne życie. Dzięki tak szybkiemu odchowywaniu piskląt para wróbli jest w stanie wyprowadzić aż do 4 lęgów w trakcie jednego sezonu.
Autor: mgr Krzysztof Dudek
Instytut Zoologii UP w Poznaniu
